Het verhaal vertellen van ” de stenen van mijn vader” doe ik doormiddel van verschillende technieken. Met verf, collage’s, block print, bouwen en schetsen. Ik creëer dit om mijn herinneringen vast te leggen. Om te documenteren en te bewaren. Ik verzamel de verhalen, materialen en kleuren en zet ze om in beeld. Mijn kijk, op “de stenen van mijn vader”
Voor de eerste collage’s ben ik door de oude dozen heen gegaan. Niet alleen foto’s, dia’s en boekjes kwamen er door mijn handen. Maar ook schetsen, oude agenda’s en handgeschreven kaartjes. Zijn handschrift lijkt gewoon op dat van mij.. Ik kan mij nog herinneren dat ik toen ik klein was zwaar onder de indruk was van mijn vader zijn handtekening. Nu lijkt mijn handtekening op die van mij. Dat was bewust? misschien een beetje. Maar mijn handschrift. Mijn gekrabbel, lijkt dus op die van hem!
Nu blijkt dus uit onderzoek dat alle kinderen dat dus doen! Mevrouw Greetje Arends verteld dus “Ouders zijn de leervoorbeelden van de kinderen. Een kleuter wordt dus beïnvloed door het handschrift van zijn of haar ouders. Hij leert letters schrijven door die van de ouders te imiteren of te kopiëren. Als hij tevreden is met de manier waarop hij het schrijft, hoe het eruit ziet, zal hij ze beginnen te schrijven zonder aandacht te schenken aan de details.”
Onbewust neem ik dus wat van mijn ouders mee. In mijn gekrabbel. In de colleges zit dan ook zijn schetswerk en handschrift. Of is het nou die van mij?…..
